Styl pałacowy

Styl pałacowy jest dziś wyrazem arystokratycznej wolności od drobnomieszczańskiego gustu. Możecie sobie myśleć co chcecie, ale pałace są po prostu klimatyczne i komfortowe. I mają ogród. Już od dawna w pałacach nie ma komarów, szczurów pcheł i pluskiew. Nowoczesne pałace są zaawansowanymi technicznie i artystycznie działami sztuki. Komu się nie podoba, nie musi mieszkać w pałacu. A jeżeli są drogie to po prostu są i już, bo to jest infrastruktura zarządzania państwem, kościołem, latyfundium, powiatem, gminą, sołectwem, gospodarstwem, piekarnią, masarnią, przedsiębiorstwem, przychodnią itd. To niesprawiedliwe porównywać cenowo pałace do domów ludowych. W domach się tylko mieszka a w pałacach się urzęduje i załatwia ważne sprawy polityczno- kulturalne. Spotykają się elity na wieczory sobotnie. Ustalana jest obsada na kluczowe stanowiska. Ustalane są decyzje strategiczne dotyczące wyboru firm obsługujących zamówienia publiczne. Pospolite domy są po pierwsze mniej trwałe, po drugie za małe do organizacji elitarnych bali i bankietów. Pradawne chaty chłopskie nie zachowały się do dziś ponieważ były ekologiczne i po latach rozłożyły się na kompost. Poza tym paliły się w każdym powstaniu niepodległościowym i w każdym najeździe mongolskim. Pałace pozostały i do dziś możemy je podziwiać. Możemy je przerabiać na rezydencje, urzędy, biura i hotele. To nasze dziedzictwo. Nasza kultura. Gdyby panowie feudalni nie stawiali pałaców i zamków dzisiaj nie byłoby prawie żadnych fajnych zabytków. Pańszczyźniani chłopi byli wściekli za podatki, ale kultura to również koszty i inwestycje. Pałace mają swój historyczny udział w wielu historycznych wydarzeniach. Gdyby królowie Francji nie wydawali jednej dziesiątej francuskiego budżetu na utrzymanie Wersalu być może wystarczyłoby na chleb dla paryskiej biedoty i nie byłoby rewolucji francuskiej. Ludwik XIV – to był inwestor! Ale zarobiły firmy budowlane i architekci! Styl pałacowy jest u nas wciąż popularny. W Podlaskim jesteśmy pod względem architektonicznym bardzo powiązani z Cesarstwem Rosyjskim. Tam styl pałacowy był, jest i długo jeszcze będzie w najlepszym guście. Każdy chce manifestować swój udział w grupie trzymającej władzę. Jak się aspiruje do bycia oligarchą, królem mięsa, królem cementu to wypadałoby mieszkać w pałacu. Uwielbiamy więc zaokrąglone meble w barokowym stylu osiemnastowiecznych królów Francji Ludwików XV i XVI. Nie są to oryginały, ale wierne kopie. Mogą być to również meble w stylu klasycystycznym, równe i ciężkie. Stosujemy baldachimy, ciężkie zasłony, arrasy, dywany, mozaiki parkietowe, sztukaterię, kasetony, rzeźby i obrazy, rozety, tapety, parkiety, złoto, srebro, bogactwa i kosztowności. Saddam Husain miał nawet sedes ze złota. Ale czy kobieta nie wydaje się bardziej pociągająca gdy ma coś z temperamentu, władczości i kapryśności carycy? Kleopatra, Katarzyna Wielka, Maria Teresa z Habsburgów, Teodora. Ona chce nowego pałacu i nowych podarków! W ostateczności remontu łazienki. Spróbuj się jej sprzeciwić! „Już mnie nie kochasz?”. „Rzucę cię zdrajco lwom na pożarcie!” Na tle pałacu lub nowej łazienki jest jej po prostu do twarzy. Są wżyciu chwile w których mamy chęć chociaż na chwile zostać księżniczką lub rycerzem. To bale i wesela. Sale weselne są więc tłem romantycznych chwil i te przypominające baśniowe pałace maja najlepsze obłożenie.